Odszkodowania powypadkowe w Norwegii – Kompleksowe Informacje

Bez względu na to w jakim kraju dojdzie do wypadku samochodowego czy też wypadku przy pracy, to zawsze będzie to zdarzenie nagłe i niepożądane. Będzie również powodować ból i cierpienie osoby poszkodowanej w wypadku i jego rodziny np. w momencie śmierci poszkodowanego.

Poszkodowanym w wypadkach w Królestwie Norwegii należy się szereg świadczeń w ramach systemu ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia OC auta czy też ubezpieczenia pracodawcy.

Wypadek drogowy w Norwegii

W Norwegii ubezpieczenie samochodu jest obowiązkowe. Poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych wszelkiego typu przysługuje prawo do odszkodowania, nawet jeśli sprawca nie posiadał ważnego ubezpieczenia.

Praktycznie każde zdarzenie drogowe kończy się stratami materialnymi ale często również uszczerbkami na zdrowiu poszkodowanego. Mogą to być złamania, zniesienie lordozy szyjnej, urazy głowy i nerwów, amputacje, a nawet śmierć.

Co zrobić po wypadku drogowym w Norwegii?

Odszkodowanie z ubezpieczenia OC pojazdu sprawcy wypadku w Królestwie Norwegii należy się poszkodowanemu, który w momencie zdarzenia był:

• kierowcą pojazdu poszkodowanego,
• pasażerem,
• pieszym (o ile nie był od sprawcą wypadku),
• rowerzystom (o ile nie był sprawcą wypadku),
• motocyklistom (o ile nie był sprawcą wypadku).

Procedura postępowania po wypadku

• Oznakowanie i zabezpieczenie miejscu zdarzenia;
• udzielenie pomocy rannym oraz wezwanie niezbędnych służb (policja, pogotowie, straż);
• sporządzenie oświadczenia tzw „Skademelding”. Bardzo ważne jest zaznaczenie czasu i miejsca zdarzenia, danych kierowców oraz pojazdów, ubezpieczycieli, plus opis i rysunek sytuacyjny). Można też oczywiście wezwać policję;
• wykonanie dokumentacji fotograficznej;
• zgłoszenie szkody do swojego ubezpieczyciela oraz do ubezpieczyciela sprawcy.

Ciekawostką jest, że w Norwegii prawie zawsze uszkodzony pojazd (samochód, motocykl) trafia do autoryzowanego warsztatu, w celu rzetelnego usunięcie szkody. Od wariantu ubezpieczenia zależy czas naprawy czy też udostępnienie poszkodowanemu auta zastępczego.

Brak ubezpieczenia OC norweskiego sprawcy zdarzenia

W Norwegii powołano TFF czyli Trafikkforsikringsforeningen – Związek Ubezpieczycieli Drogowych. Jest to instytucja podobna to polskiego UFG. Szacuje się, że w Norwegii co roku około 500 nieubezpieczonych kierowców bierze udział w wypadkach drogowych. Niestety wielu z nich jest sprawcami wypadku drogowego. W takiej sytuacji poszkodowany może wystąpić do TFF o szereg świadczeń (odszkodowanie).

Wypadek przy pracy w Norwegii

Najwięcej wypadków z udziałem obywateli Polski ma miejsce podczas wykonywania pracy. Zarówno Polacy jak i Norwegowie zatrudnieni na terenie Norwegii mają prawo do odszkodowania zgodnie z zarządzeniem o odszkodowaniu z tytułu obrażeń poniesionych w miejscu pracy. Odszkodowanie przysługuje bez względu na rodzaj umowy oraz tego czy praca była wykonywana bez umowy („praca na czarno”). Niestety zarządzenie to nie dotyczy osób prowadzących własną działalność gospodarczą.

Wypadkiem przy pracy nazywamy zdarzenie w czasie i miejscu pracy, podczas wykonywania czynności służbowych/pracy, którego następstwem jest uraz pracownika. Do wypadków przy pracy a dokładnie do świadczeń z tego tytułu zalicza się również skutki długotrwałej, obciążającej pracy fizycznej (np. dźwiganie).

Ubezpieczenie OC pracodawcy w Norwegii

Każdy pracodawca ma obowiązek posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, które przed uzasadnionym roszczeniem pracowników ma go chronić od konsekwencji finansowych.

W Norwegii odszkodowanie wypłacane jest pracownikowi nawet gdy nie było winy po stronie pracodawcy lub innych współpracowników. A więc nawet w sytuacji gdy pracownik doznał urazów w związku z nieszczęśliwym wypadkiem czyli np. potknął się.

O odszkodowanie można starać się, gdy poszkodowany pracownik doznał szkody osobowej czyli doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu (fizycznym i psychicznym) i/lub poniósł straty finansowe w postaci obniżonych dochodów lub kosztów leczenia. Umowa ubezpieczeniowa pracodawcy określa za jaki uszczerbek zostanie wypłacone odszkodowanie. Niektóre umowy ubezpieczeniowe obejmują uszczerbek już od 1%. Odszkodowanie na pewno zawsze otrzyma pracownik, który na skutek wypadku przy pracy poniósł co najmniej 15% uszczerbku na zdrowiu.

Świadczenie chorobowe po wypadku przy pracy

Poszkodowany pracownik może liczyć na świadczenie chorobowe z NAV. Wypłacane jest ono w wysokości równowartości 100% dochodu przez maksymalnie rok. Warto podkreślić, że jeżeli pracownik wróci do pracy w ciągu roku od momentu wypadku, nie ma prawa do odszkodowania z NAV.

Po roku od zdarzenia, jeżeli pracownik nadal jest niezdolny do pracy może otrzymać zasiłek rehabilitacyjny tzw. „AAP”. Wynosi on 64% dochodów z pracy. W takiej sytuacji poszkodowany można domagać się od ubezpieczyciela pracodawcy wypłacenia różnicy utraconego wynagrodzenia.

Za co odszkodowanie po wypadku przy pracy w Norwegii?

1. Utrata dochodu

Widoczna utrata dochodu pojawia się po zakończeniu okresu pobierania zasiłku chorobowego tzw. Sykepenger. Chyba że przed wypadkiem poszkodowany miał dochody z nadgodzin lub innej pracy (tzw. 2 etat) i zarabiał więcej niż 6G, czyli 6 razy więcej niż kwota bazowa ubezpieczenia społecznego w Norwegii tzw. Folketrygdens grunnbeløp (co roku jest to inna kwota wyrażana w NOK).

2. Przyszła utrata dochodu

Kwota ta ma odzwierciedlać utraconą emeryturę, utratę możliwości wykonywania prac w domu, niedogodności podatkowe itd.

3. Zadośćuczynienie za ból i cierpienie

Jeśli wypadek nastąpił z winy pracodawcy poszkodowany ma prawo dochodzić od niego odszkodowania za ból i cierpienie czyli zadośćuczynienia.

3. Wydatki

Kwota odszkodowania ma za zadanie pokrycie wszystkich niezbędnych kosztów, które poszkodowany poniósł po wypadku w związku z leczeniem (lekarz, leki, podróże, sprzęt). Wydatki muszą być niezbędne, uzasadnione i udokumentowane. Warto podkreślić, że w pierwszej kolejności należy zwrócić się do HELFO o sfinansowanie poniesionych kosztów.

5. Przyszłe wydatki

Istnieje możliwość pokrycia przez ubezpieczyciela wydatków, które pojawią się na pewno w przyszłości, których nie pokrywa HELFO.

6. Koszt adwokata

Koszt niezbędnej i rozsądnej pomocy prawnej adwokata zostanie pokryty przez ubezpieczyciela.

7. Odszkodowanie za trwały uszczerbek na zdrowiu

Podstawą do dochodzenia odszkodowania jest uszczerbek na zdrowiu na poziomie min. 15 %. Uszczerbek określany jest najczęściej po zakończeniu leczenia (lub jak stan zdrowia poszkodowanego będzie stabilny). Ustalany jest przez lekarza specjalistę. Odszkodowanie za trwały uszczerbek na zdrowiu można otrzymać zarówno od NAV jak i od ubezpieczyciela.

Podstawa prawna odszkodowania za wypadek w pracy

Podstawą prawą roszczeń jest Ustawa o odszkodowaniu z tytułu obrażeń poniesionych w miejscu pracy. Warunkiem wypłaty odszkodowania są obrażenia lub choroba powstała w związku z pracą w czasie i miejscu pracy.

Terminy przedawnienia roszczeń w Norwegii

Roszczenia odszkodowawcze należy zgłosić do ubezpieczyciela w ciągu 3 lat od momentu wypadku, nawet w przypadku niezakończenia leczenia. Do NAV szkodę należy zgłosić maksymalnie rok po wypadku. Po tych terminach roszczenia się przedawniają.

Czas wypłaty odszkodowania w Norwegii

Likwidacja szkody w Norwegii to długotrwały proces mogący trwać nawet 4-5 lata. Wynika to z faktu, że decyzja o wypłacie odszkodowania najczęściej zapada po zakończeniu leczenia lub gdy sytuacja zdrowotna poszkodowanego zostanie ustabilizowana i przez długi czas nie ulegnie poprawie.

Dokumenty niezbędne do likwidacji szkody w Norwegii

• Pełna dokumentacja medyczna,
• kata wypadku w przypadku wypadku przy pracy,
• notatka policyjna w przypadku wypadku drogowego lub oświadczenie spisane ze sprawcą zdarzenia;
• oświadczenia świadków zdarzenia;
• dane teleadresowe i ubezpieczeniowe pracodawcy lub sprawcy wypadku drogowego;
• pełne dokumenty zatrudnienia i zwolnienia oraz potwierdzenia wynagrodzeń.

Szkoda osobowa w Norwegii

Szkoda osobowa to szkoda w sferze niemajątkowej (cierpienie fizyczne bądź psychiczne) i/lub majątkowej poszkodowanego (np. utrata zarobków, poniesione koszty np. leczenia).

Wysokość odszkodowania za wypadek w Norwegii

Aby uzyskać odszkodowania w Norwegii poniesiona szkoda na osobie musi mieć charakter trwałego uszczerbku na zdrowiu. Odszkodowanie a dokładnie jego wysokość ma za zadanie m.in. pokryć wszystkie straty ekonomiczne związane z wypadkiem.

Wysokość odszkodowania od ubezpieczyciela jest naliczana według (standardowego) systemu. Odszkodowanie jest dodatkiem do zasiłków wypłacanych przez norweskie państwo.

Wysokość odszkodowania jest ustalana indywidualnie i jest uzależniona od stopy bazowej ubezpieczeń społecznych (stopa co roku jest regulowana przez parlament norweski). Kolejnymi elementami od których uzależniona jest wysokość odszkodowania są wiek poszkodowanego w momencie wypadku oraz poziom jego wcześniejszych zarobków.

Odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej lub żywiciela rodziny w wypadku w Norwegii

W sytuacji gdy na terenie Norwegii w wypadku ponosi śmierć żywiciel rodziny to prawo do odszkodowania ma wdowa/wdowiec oraz małoletnie dzieci. Głównym elementem świadczenia jest odszkodowanie uzupełniające z tytułu strat finansowych poniesionych w związku z wypadkiem. Straty finansowe to obecne jak i przyszłe dochody czy koszty.

Procedura pozwalająca na zakwalifikowanie zdarzenia jako wypadek przy pracy czy wypadek komunikacyjny

• Zabezpieczyć miejsc zdarzenia;
• powiadomić pracodawcę i wezwać odpowiednie służby;
• wykonać dokumentację fotograficzną miejsca zdarzenia (w miarę możliwości);
• skompletować dokumentację potwierdzającą okoliczności zdarzenia (protokół powypadkowy, raport policyjny itd.);
• skompletować pełną dokumentację medyczną z procesu leczenia;
• w przypadku prowadzenia rozmów/korespondencji z pracodawcą, sprawą wypadku komunikacyjnego lub świadkami zachować/zabezpieczyć korespondencję mailową czy sms;
• poprosić pracodawcę o zgłoszenie wypadku do NAV oraz do jego ubezpieczyciela;
• poprosić pracodawcę o kopie zgłoszeń.

Proces o odszkodowanie w Norwegii (likwidacja szkody)

• Skompletowanie niezbędnych dokumentów potwierdzających okoliczności zdarzenia oraz doznane urazy;
• zgłoszenie zdarzenia i roszczeń do firmy ubezpieczeniowej;
• zgłoszenie zdarzenia do NAV;
• badanie medyczne przez lekarza specjalistę oraz wydanie opinii na temat uszczerbku na zdrowiu przez lekarza wskazanego przez klienta lub np. ZUS/KRUS (możliwe ale nie obowiązkowe);
• badanie medyczne przez lekarza specjalistę wskazanego przez NAV oraz ubezpieczyciela, które ma na celu określić stopień uszczerbku na zdrowiu;
• odwołanie się od wskazanego uszczerbku jeżeli któraś ze stron nie zgadza się z opinią;
• mediacje między stronami;
• realizacja lub odmowa odszkodowania;
• postępowanie sądowe jako ostateczna droga dochodzenia roszczeń przez poszkodowanego jeżeli ten nie zgadza się z decyzją NAV czy ubezpieczyciela.

Przykłady prowadzonych spraw

Pan Zenobiusz spadł z drabiny. Upadek pociągnął za sobą uszkodzenie kręgosłupa. Na skutek urazu poszkodowany był na zwolnieniu chorobowym przez 12 miesięcy, a następnie przeszedł na świadczenie rehabilitacyjne. W okresie rehabilitacji poszkodowany doznał nowego urazu w czasie wolnym. Nowy uraz przyczynił się do dodatkowego obniżenia sprawności. Ostatecznie poszkodowany nie był w stanie wykonywać pracy zarobkowej i otrzymał rentę inwalidzką. Ubezpieczyciel nie odpowiadał za ostatni uraz, więc powstało pytanie, za jaką część strat odpowiadał ubezpieczyciel, a jaka część strat wiązała się z ostatnim urazem. Zostało pobrane orzeczenie specjalistyczne, w którym specjalista uznał, że połowa obniżonej sprawności wiązała się z wypadkiem przy pracy, a połowa z ostatnim wypadkiem w czasie wolnym. Ubezpieczyciel na tej podstawie wystąpił z ofertą pokrycia połowy strat poszkodowanego. W drodze negocjacji doszło do polubownego porozumienia w sprawie, w wyniku którego ubezpieczyciel zgodził się pokryć 70 % strat. Poszkodowany otrzymał ogółem nieco ponad 1,5 miliona norweskich koron tytułem odszkodowania, obejmującego poniesione i przyszłe straty w dochodach oraz uszczerbek na zdrowiu. Dodatkowo firma ubezpieczeniowa pokryła jego koszty pomocy prawnej. Sposób wymierzania wysokości odszkodowania z tytułu przyszłych strat w dochodach oraz uszczerbku na zdrowiu jest standardowy.

Pan Adam odniósł ciężkie obrażenia ręki podczas pracy ze szlifierką kątową. Uraz okazał się tak poważny, że poszkodowany nie był w stanie dłużej wykonywać ciężkiej fizycznie pracy. Uraz był trwały i ograniczał jego możliwości na rynku pracy. Podpierając się dokumentacją medyczną wynegocjowaliśmy polubowne rozliczenie odszkodowania wysokości 1,3 miliona norweskich koron, które obejmowało uszczerbek na zdrowiu oraz odszkodowanie za poniesione i przyszłe straty w dochodach.