Stosowne odszkodowanie po śmierci bliskiej osoby

Zgodnie z art. 446 § 3 Kodeksu cywilnego bliscy osoby zmarłej w wypadku (z winy osoby trzeciej) mają prawo do ubiegania się o stosowne odszkodowanie w przypadku pogorszenia się sytuacji finansowej i życiowej. Do roszczenia mają prawo osoby, które znajdowały się w bliskiej relacji ze zmarłym, mieszkały z nim lub mogły liczyć na jego pomoc finansową.

Pogorszenie sytuacji życiowej po śmierci ojca w wypadku

Przykładowo do odszkodowania opartego o art. 446 § 3. KC mają prawo dzieci tragicznie zmarłego ojca, jak również wdowa, w przypadku gdy zmarły wspierał finansowo rodzinę (uzyskiwał dochód) lub świadczył na rzecz rodziny swoją pracą. Uprawnienie to przysługuje również osobie, która żyła z poszkodowanym w nieformalnym związku, o ile wykaże, że śmierć poszkodowanego spowodowała u uprawnionego znaczne pogorszenie sytuacji życiowej. Stosowne odszkodowanie po śmierci osoby bliskiej wymaga wykazania istnienia po stronie bliskich zmarłego takiego stanu osobistego i majątkowego, który ma cechy znacznego pogorszenia sytuacji życiowej. Dlatego osoby bliskie wobec zmarłego, lecz nie utrzymujące z nim żadnych relacji osobistych i majątkowych (np.: rozwiedzeni małżonkowie) co do zasady nie mają szans na uzyskanie odszkodowania. Nie wykluczone jednak, iż mogą ubiegać się o zadośćuczynienie po stracie osoby bliskiej.

Jednorazowe odszkodowanie po śmierci bliskiego

Stosowne odszkodowanie po śmierci bliskiej osoby jest roszczeniem jednorazowym, mimo, iż konsekwencje materialne (finansowe) dla osób bliskich mogą być długotrwałe. Osoby, które starają się o stosowne odszkodowanie na podstawie 446 § 3 KC powinny pamiętać, iż mogą również dochodzić innych roszczeń z tytułu śmierci bliskiego, takich jak zadośćuczynienie po śmierci bliskiej osoby, renty, zwrotu kosztów pochówku. Tak jak w przypadku stosownego odszkodowania należy sprawdzić podstawy do roszczenia wymienionych odszkodowań.

Jak udowodnić szkodę po śmierci bliskiego?

W walce o odszkodowanie od ubezpieczyciela należy skupić się wyłącznie na materialnych aspektach relacji zmarłego i roszczącego. Taki jest charakter roszczenia wynikającego z art. 446 § 3. Istotne zatem będą takie dokumenty, które potwierdzają, że zmarły wspierał osobę wnioskującą, np. poprzez:

• opłacanie czesnego na studia, mieszkania, dawał kieszonkowe (jeżeli rości dziecko);
• płacił rachunki za prąd, gaz, wodę, czynsz, wywóz śmieci, opał, robił zakupy (w przypadku współmałżonka czy partnera życiowego, a także innych osób bliskich, np. współzamieszkującej rodziny w tym samym budynku);
• wnioskujący posiada wyciąg z konta dla udowodnienia, iż zmarły zasilał jego rachunek bankowy.

Przedawnienie roszczeń po śmierci osoby bliskiej

Roszczenie o odszkodowanie z tytułu znacznego pogorszenia sytuacji życiowej ulega przedawnieniu – w zależności od okoliczności – w terminie 3 lat od dnia zdarzenia, lecz nie później niż 20 lat od tego dnia. W związku z tym osoby bliskie zmarłego nie powinny zwlekać ze skorzystaniem ze swojego uprawnienia.

Jaka jest wysokość odszkodowania za śmierć bliskiego?

Należy pamiętać, iż wykazanie szkody natury finansowej po stracie bliskiej osoby nie zawsze jest łatwe. Dużo trudniej udowodnić wsparcie życiowe i finansowe dzieci lub rodziców, jeszcze trudniej dziadków. Łatwiej w procedurze dochodzenia odszkodowania będzie małżonkom, którzy posiadali i prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Wysokość stosownego odszkodowania z art. 446 § 3. wynosi najczęściej od 10-30 tys. zł.